تحولات و پیشرفت های اخیر باعث بوجود آمدن اثرات منفی بر محیط زیست شده است. به دنبال به حداقل رساندن این اثرات و به منظور افزایش بهره وری و اعتدال، بحث فناوری های نوین و انرژی های پاکمطرح می شود. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر فناوری ناانو در معماری پایدار و تأثیر استفاده از مواد و مصالح نانو بر محیط پیرامون است. در این پژوهش می توان اظهار داشت که نانو تاکنون توانسته پاسخگوی شماری از اهداف معماری پایدار از قبیل صرفه جویی در مصرف انرژی، تولید انرژی های فناناپذیر و تجدید شوند، حفاظت از منابع محیط زیست، پیشگیری و رفع آلودگی های زیست محیطی و کاهش تدثیر ساخت و ساز بر محیط پیرامون باشد و می توان آن را به عنوان یک الگوی مناسب جهت معماری پایدار مطرح نمود. تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی به تعاریفی از معماری پایدار و چگونگی دست یابی به این نوع معماری و به معرفی فناوری نانو و م واد و مصالح این فناوری نوین می پردازد که بتوان آن را در معماری فردا تزریق نمود. و همچنین بهذکر نمونه هایی از ساختمان هایی که با استفاده از اصول فناوری نانو در راستای تحقق معماری پایدار ساخته شده اند، که به عنوان نمونه می توان به ساختمان کلیسای جوبیلی در رم ایتالیا به دلیل استفاده از نانو بتن خود تمیز شونده اشاره کرد.